فرزند اوسط آیه الله العظمی بهجت( رحمه الله علیه) حاج علی آقای بهجت بعد از رحلت ابوی گرامیشون در همان مسجدی که حضرت آقا درس میدادند و نماز میخوندند که قمی ها بهش میگن مسجد بی بی  یا مسجد فاطمه زهرا(سلام اله علیها) منبر می روند و صحبتهایی می کنند

چند وقت قبل ایشون در بین کلامشون چیزی فرمودند که غصه دل مرا گرفت و البته بسیاری از حرف های دیگه(نمیتونم بگم)

و یکیش این بود که:

حضرت اقا چندی قبل از فوتشون به علی اقا فرموده بودند:علی جان تمام نماز ها و روزه های من را قضاء کن شاید در تمام نمازهایی که خوندم ذره ای حب دنیا بوده باشه

والله تا یادم میاد و شنیدم و از همه و و خوندم نمازی با حال تر از نماز اقا نبود و اگه ایشون نمازشون قضاء میخواهد رحمه الله لمن قرا الفاتحه مع الصلوات برای جمیع نمازهایی که خوندم

واقعا جا داره قلبمان را که جای امام زمان است از حب غیر خالی کنیم که خداوند در حدیث قدسی  دارد که می فرمایند:(انا خیر شریک....)

من شریک خوبی هستم اگر ببینم بنده ای کسی را با من در خانه قلبش شریک کرده من پای خود را عقب می کشم و تمام سهم خودم را به ان یکی می دهم و بنده من هم تمام انچه که می خواهد از او بخواهد....

1- ممنونم که به وبلاگم سر زدی

2-اگه وبلاگ دارید خوشحال میشم لینکم کنید و متقابلا

3- نظرات شما رهنما و رهگشاست برای بهتر نوشتن حقیر ژس بی خیر نرو

4-  جهت سلامتی قطب عالم امکان ولیعصر و شادی روح آیه الله العظمی بهجت صلواتی بنویس و بفرست

5- بعدا شاید گفتم ....